Elizabeth van York
Elizabeth (Paleis Westminster, Londen, Verenigd Koninkrijk, 11 februari 1466 - Paleis Richmond, Londen, 11 februari 1503), was de oudste dochter van koning Edward IV van Engeland en zijn vrouw koningin Elizabeth.
Elizabeth groeide op midden in de strijd tussen twee adellijke families; York en Lancaster, ook wel de witte roos en de rode roos. Na de dood van haar vader Edward IV in 1583 laaide deze strijd weer op. De troon ging over naar haar broer, Edward V, maar voordat hij gekroond kon worden werd de troon overgenomen door haar oom Richard III. Twee jaar later werd Richard verslagen; hij was de laatste koning van de familie York. De troon ging over naar de opvolger van de familie Lancaster; Henry Tudor.
In 1486 trouwde Elizabeth met inmiddels koning Henry VII. Voor Henry was het nodig om zijn troon niet weer kwijt te raken. De broers van Elizabeth waren verdwenen en dus kon Elizabeth als oudste dochter zelf koningin worden. De familie York was erg populair; door hun huwelijk werden de families York en Lancaster bij elkaar gebracht als de familie Tudor. Hiermee was de strijd ook klaar.
Het huwelijk tussen Elizabeth en Henry ging erg moeilijk: het was onderdeel van een afspraak tussen hun beide moeders, Elizabeth Woodville en Margaret Beaufort. Na een tijd begonnen ze van elkaar te houden en werd het huwelijk gelukkig. Ze kregen zeven kinderen:
- Prins Arthur (20 september 1486 - 2 april 1502)
- Prinses Margaret (28 november 1489 - 18 oktober 1541)
- Prins Henry (28 juni 1491 - 28 januari 1547)
- Prinses Elizabeth (2 juli 1492 - 14 september 1495)
- Prinses Mary (18 maart 1496 - 25 juni 1533)
- Prins Edmund (21 februari 1499 - 19 juni 1500)
- Prinses Katherine (2 februari 1503 - 10 februari 1503)
Elizabeth stierf al toen zij 37 jaar oud was. Ze wordt gezien als de laatste koningin van de familie York.