Cliniclown
CliniClowns zijn clowns die werken voor zieke kinderen die een (ernstige) ziekte hebben of een ongeluk gehad hebben. Ze komen niet alleen bij kinderen, ze komen ook bij oudere mensen die zich eenzaam voelen of een handicap hebben. De Cliniclowns bezorgen het kind afleiding om weer even te kunnen lachen, zodat ze hun pijn kunnen vergeten. Want lachen is gezond!
De CliniClowns komen bij elk kind apart op bezoek en elk kind krijgt zijn of haar eigen aandacht. Het kind en de situatie zijn altijd het vertrekpunt. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Centraal staat de gezonde kant van het kind, juist wat het wel kan. Bij het ene kind wordt groot uitgepakt, bij een ander is het spel klein en subtiel. Soms is het rollebollen van het lachen, soms zijn het pretlichtjes in de ogen. Allemaal afhankelijk van wat het kind wil.
CliniClowns spelen niet alleen in ziekenhuizen. Ook vanuit andere instellingen komt de vraag om afleiding en plezier. Daarom bezoeken zij ook kinderen in revalidatiecentra, kinderhospices en gezinsvervangende tehuizen.
De CliniClowns zetten hun clownsneus iedere week op, ’s morgens en ’s middags. Hoe lang zij aanwezig zijn, verschilt per instelling en hangt af van de beschikbaarheid. In elke instelling wordt er na een half jaar geëvalueerd en de clowns die moeten daarvoor een speciale opleiding doen. CliniClowns komen bijna in elk ziekenhuis in Nederland.
Geschiedenis
Als er heel vroeger iemand ziek was, deden mensen daar heel ernstig over. Dat is niet raar omdat ze vroeger zelf dood gingen als ze ziek waren. Dat kwam omdat de artsen toen nog niet zo knap waren als nu. Er waren nog geen ziekenhuizen. In de eerste ziekenhuizen die werden opgericht, werden alleen mensen opgenomen als ze echt ernstig ziek waren. Dat vond iedereen echt heel erg. Over en tegen zieke mensen mocht je geen grapjes maken. Dat vond men niet gepast, dan was je niet netjes. Als je lachte, liet je zien dat je het niet erg vond dat iemand ziek lag in het ziekenhuis en dat was een erge belediging. Dus deed iedereen heel serieus tegen elkaar in het ziekenhuis.
Op een gegeven moment veranderde dat hele serieuze in ziekenhuizen. Dat gebeurde natuurlijk niet van de ene dag op andere, het ontwikkelde zich langzaam. Dat kwam zo: er was in Amerika eens een kind dat heel erg veel pijn had. De dokter kwam langs en ook al zag hij dat het kind heel veel pijn had, toch maakte hij een grapje. Gewoon omdat hij voelde dat hij dat moest doen. Het kind lachte en de dokter was blij. Dat ging zo een paar dagen door en toen ontdekte de dokter dat het kind minder ziek was. De dokter ontdekte ook dat het kind niet alleen beter werd door de medicijnen die het kreeg, maar ook omdat ze samen veel plezier hadden. Het kind werd dus ook beter door de liefde en de aandacht die het van de dokter kreeg.
Zouden de andere kinderen ook beter worden als alle dokters losser en aardiger werden, dacht deze dokter. Ze moesten grapjes maken met hun patiënten. Hij maakte steeds meer grapjes met zijn patiënten. "Weet je wat", dacht de dokter op een goede dag, Ik trek Clownskleren aan en daar worden mijn patiënten vast vrolijk van. Dan hoeven ze zich niet meer te schamen als ze plezier hebben. Dan geef ik ze het gevoel dat ze ook meer zijn dan alleen maar zieke. De dokter voerde zijn plan uit en omdat hij zag dat het zijn patiënten goed deed, is hij zijn werk in Clownskleren blijven doen. En is hij altijd door gegaan met zijn grapjes maken met de patiënten. Deze dokter heet Patch Adams. Hunter "Patch" Adams werd geboren in Washington D.C., op 28 mei 1945 en hij is nu een professionele clown, artiest en auteur. Ook is hij de stichter van het Gesundheit Institute in 1971. Zijn leven is verfilmd met de titel Patch Adams. Hierin speelt Robin Williams de hoofdrol. Adams werkt nu in Arlington, Virginia, waar hij alternatieve gezondheidszorg promoot samen met het instituut.
In Nederland werd CliniClowns naar ditzelfde idee opgericht prof. Tom Voûte (1992) en de Nederlandse Mediclowns door verpleegkundige Mathijs Schaap (2008).