Angelen
Zie ook 
De Angelen zijn een oud Germaans volk van het schiereiland Angeln in het oosten van Sleeswijk en dat in de vroege middeleeuwen naar Groot-Brittannië verhuisde.
De Angelen (Latijn: Anglii) behoorden volgens de Romeinen tot de Ingvaeones (Noordzee-Germanen). Na de terugtrekking van de Romeinen en het instorten van het West-Romeinse rijk vestigden ze zich rond 400 na Chr. in wat we nu Groningen en Friesland noemen op de reeds aanwezige terpen. Deze terpen waren ooit opgeworpen door de Frisii (oude Friezen). Die hadden de terpen grotendeels verlaten, ruim honderd jaar eerder als gevolg van overstromingen en daarmee de verzilting (zout worden) van de bodem. Ook de Saksen, de Juten en de 'nieuwe' Friezen kwamen vanuit het oosten hier naar toe.
Oversteek naar Engeland
Mogelijk werd het gebied als een soort tussenstop gebruikt voor de oversteek naar Engeland. Dit maakte onderdeel uit van de Grote volksverhuizing die plaatsvond tussen 375 tot 800. De Angelen vestigden zich in het oosten, midden en noorden van Engeland, waaronder East Anglia, Mercia en Northumbria. Hun gebied reikte tot aan Lothian in Schotland. Het eiland werd naar dit volk genoemd: 'Angelland' ofwel Engeland. Ze dreven hierbij de reeds aanwezige (geromaniseerde) Kelten naar het westen (Ierland en Wales) en het noorden (Schotten). De Saksen zaten zuidelijker (Sussex, Essex, Wessex en Kent). Mogelijk was er ook sprake van een vermenging, ook met de bestaande bevolking. Men vermoed wel dat de confrontatie tussen het bestaande volk en de nieuwkomers niet bepaald geweldloos was. DNA onderzoek heeft laten zien dat er inderdaad ook sprake was van vermenging. Over het aantal nieuwkomers lopen de meningen sterk uiteen.
De Germaanse volken die deze oversteek maakten worden ook wel de Angelsaksen genoemd. Dit is een samentrekking van ængli en Seaxe. Eind zesde eeuw werden ze vanuit Ierland gekerstend in Engeland.
Historisch gezien duidt de Angelsaksische periode de periode in Groot-Brittannië aan tussen ongeveer 450 en 1066, na hun aanvankelijke vestiging en tot aan de Normandische verovering door de Vikingen.
De Angelsaksen brachten het oud-Engels met zich mee dat voor 26% nog in het nieuwe Engels aanwezig is. Het oud-Engels is dan ook sterk verwand aan het Fries.
De Angelsaksische materiële cultuur is nog steeds terug te vinden in de architectuur, kledingstijlen , verluchte (sier) teksten, metaalbewerking en andere kunst.