Carry Slee: verschil tussen versies
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | '''Carolina Sofia (Carry) Slee''' ([[Amsterdam]], [[1 juli]] [[1949]]) is een [[Nederland]]se kinderboekenschrijfster |
+ | '''Carolina Sofia (Carry) Slee''' ([[Amsterdam]], [[1 juli]] [[1949]]) is een [[Nederland]]se kinderboekenschrijfster. Ze schrijft ook boeken voor volwassenen. |
| − | == |
+ | == Levensloop == |
| − | ===Jonge jaren=== |
+ | === Jonge jaren === |
| − | Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en |
+ | Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en opgegroeid. Haar moeder is verstandelijk gehandicapt en dat was voor de jonge Carry niet eenvoudig: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en vluchtte in zijn werk. Toen ze op de lagere school bij andere kinderen thuiskwam, realiseerde ze zich dat het bij haar thuis anders was dan bij anderen. Zij droeg al jong veel meer verantwoordelijkheden dan de meeste kinderen. |
| − | Carry wilde daarom ook graag aan de |
+ | Carry wilde daarom ook graag aan de werkelijkheid ontsnappen. Fantaseren en schrijven hielpen haar daarbij. Toen ze nog heel klein was schreef ze al korte verhaaltjes. Ze vouwde daar boekjes van en zette die in de boekenkast. Aan haar knuffels las ze de boekjes voor. Waar ze over gingen weet Slee niet meer, maar nog wel dat voorlezen erg leuk was. |
| ⚫ | |||
| ⚫ | Na haar middelbare school ging Slee naar de Academie van Expressie door Woord en Gebaar. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Daarna werd ze dramadocent in het middelbaar beroepsonderwijs. Ze kon haar schrijverskwaliteiten daar goed gebruiken. Samen met haar leerlingen bedacht ze namelijk verhaallijnen, waar ze vervolgens zelf toneelstukken van maakte. Haar leerlingen voerden die vaak met groot succes op. Maar hoe leuk ze het lesgeven ook vond, het bevredigde haar niet echt. "Er spookten altijd zoveel verhalen door mijn hoofd", zegt ze later over die tijd. |
||
| ⚫ | Achteraf vindt ze dat het ziek zijn van haar moeder haar ook iets goeds heeft opgeleverd. In een interview zegt ze daarover: " |
||
| ⚫ | Slee krijgt twee dochters; Nadja (1979) en Masja (1981). Toen ze klein waren vertelde ze aan hen verhaaltjes waarin "Keetje Karnemelk" de hoofdrol speelde. Haar dochters vonden die verhalen zo leuk, dat Slee ze opstuurde naar de Bobo. Ze werden meteen geaccepteerd en verschenen tweewekelijks. Slee was nu niet meer te stoppen en het ene verhaal na het andere borrelde op in haar hoofd. |
||
| ⚫ | Na haar middelbare school ging Slee naar de Academie van Expressie door Woord en Gebaar. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Daarna werd ze dramadocent in het middelbaar beroepsonderwijs |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | In een miniatuurhuisje in de tuin schrijft ze in die eerste jaren haar verhalen. In huis wordt ze te veel afgeleid. In het tuinhuisje heeft Slee een wereld gemaakt waarin ze zichzelf gelukkig voelt. Ze kan in haar verhalen eindelijk kwijt wat ze al jaren met zich mee draagt. Ze heeft nooit getwijfeld of ze voor kinderen of volwassenen moet schrijven. "Volwassenen luisteren toch niet naar je", zei ze. Toch zijn er nu vier romans van haar verschenen. "Moederkruid", "Dochter van Eva", "De toegift" en "Ooggetuigen". |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Slee heeft als schrijver vrijwel direct succes. Haar boek "Verdriet met mayonaise" wordt in 1992 bekroond door de Kinderjury. Ze kiest ook al vrij snel definitief voor het schrijverschap en verhuist met haar dochters en hun hond Doenja naar [[Bergen (Noord-Holland)|Bergen]], een plaatsje vlakbij [[Alkmaar (Nederland)|Alkmaar]]. |
||
| ⚫ | In een |
||
| + | == Inspiratie == |
||
| ⚫ | |||
| − | |||
| − | ==De inspiratie== |
||
Haar boeken zijn gebaseerd op tieners, die problemen hebben met hun omgeving en zich zo steeds dieper in de nesten werken. Of op kleuters die niet begrijpen waarom mama zo vreemd doet, en waar ze die plotselinge dikke buik vandaan haalt! Maar ook op kinderen rond negen jaar, die zich verbazen over het feit dat de groep-achters zo stoer zijn. |
Haar boeken zijn gebaseerd op tieners, die problemen hebben met hun omgeving en zich zo steeds dieper in de nesten werken. Of op kleuters die niet begrijpen waarom mama zo vreemd doet, en waar ze die plotselinge dikke buik vandaan haalt! Maar ook op kinderen rond negen jaar, die zich verbazen over het feit dat de groep-achters zo stoer zijn. |
||
| − | Voor haar eerste boeken zijn haar eigen dochters een belangrijke inspiratiebron. De titel van het boek |
+ | Voor haar eerste boeken zijn haar eigen dochters een belangrijke inspiratiebron. De titel van het boek poep in het potje (1990) ontleent ze bijvoorbeeld aan een geheim spel dat haar dochter Nadja speelt met haar schoolvriendjes. En voor "Verdriet met mayonaise" heeft ze veel gebruikgemaakt van de verhalen waar Nadja mee thuiskwam. De sfeer in de klas in het boek was precies die in de klas van Nadja. Het nare meisje Simone baseert Slee op een buurmeisje, dat haar dochters heel vervelend vonden. |
| + | |||
| ⚫ | Als haar dochters ouder worden, leest ze ook vaak de brieven in Achterwerk, de achterpagina van de VPRO-gids. Daar leest ze de brief van een jongen die vertelt over zijn buurmeisje, dat zo gepest werd dat ze voor een trein sprong. Slee is hier zo van ondersteboven dat ze het boek "Spijt" (1996) schrijft. Voor dat boek krijgt ze de prijs van de Jonge Jury. Deze prijs en die van de Kinderjury zou ze nog vaker krijgen, maar journalisten zijn minder enthousiast over haar boeken{{feit||2008|06|15}}. Die vinden haar stijl vlak en de manier waarop ze haar onderwerpen behandelt ook niet altijd geweldig. Slee weet dit wel, maar ze trekt zich er niets van aan. |
||
| + | Ook jongeren, vooral tussen de 13 en de 17, hebben vaak commentaar op haar boeken. Vooral op de serie met de korte, "pakkende" titels, zoals ''Pijnstillers'' en ''Afblijven''. Het is namelijk een ontzettend voorspelbaar concept: jongen heeft probleem, meisje heeft probleem, ze helpen elkaar met hun problemen, krijgen iets en aan het einde wordt er gezoend. Onderzoek{{feit||2008|06|15}} heeft namelijk uitgewezen dat al deze boeken eindigen met zoenen. Dit vinden jongeren vrij voorspelbaar, en zij raden Slee aan om wat meer diepgang in haar boeken te brengen. |
||
| + | |||
| + | ==Onderscheiding== |
||
| + | Op 2 oktober 2010 werd Slee benoemd tot Officier in de [[Orde van Oranje-Nassau]] voor haar bijdrage aan de literatuur.<ref>[http://www.nu.nl/boek/2346338/carry-slee-koninklijk-onderscheiden.html Carry Slee koninklijk onderscheiden] - Website nu.nl</ref> |
||
| + | ==Trivia== |
||
| ⚫ | Als haar dochters ouder worden, leest ze ook vaak de brieven in |
||
| + | In 2001 was Slee samen met [[Jules Deelder]] te gast bij het gastenverblijf [[Villa Felderhof]] van [[Rik Felderhof]]. |
||
== Boeken (selectie) == |
== Boeken (selectie) == |
||
| Regel 84: | Regel 90: | ||
* 2009 Moeders met gedachten |
* 2009 Moeders met gedachten |
||
| − | == |
+ | ==Theater== |
| + | In 1999 verscheen de cd ''Ha Ha verliefd'' met liedjes uit de theatervoorstelling samen met [[VOF de Kunst]]. |
||
| − | Er werden in totaal acht boeken verfilmd door Maria Peters en Dave Schram: |
||
| + | |||
| + | == Films == |
||
| + | Er worden in totaal acht boeken verfilmd waarvan de vierde in het najaar van 2009 verschenen is: |
||
* 2006 [[Afblijven (film)|Afblijven]] |
* 2006 [[Afblijven (film)|Afblijven]] |
||
* 2007 [[Timboektoe (film)|Timboektoe]] |
* 2007 [[Timboektoe (film)|Timboektoe]] |
||
| Regel 91: | Regel 100: | ||
* 2009 [[Lover of loser (film)|Lover of loser]] |
* 2009 [[Lover of loser (film)|Lover of loser]] |
||
| − | ==Cd-roms== |
+ | == Cd-roms == |
| − | In 2005 bracht uitgever Company of Kids |
+ | In 2005 bracht uitgever Company of Kids 4 cd-roms op de markt met computerspelletjes, gebaseerd op de boeken van Carry Slee |
* 2005 - We zijn er bijna - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van [[Willy Croezen]] |
* 2005 - We zijn er bijna - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van [[Willy Croezen]] |
||
* 2005 - Feestkriebels - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen |
* 2005 - Feestkriebels - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen |
||
* 2005 - Een kringetje van tralala - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen |
* 2005 - Een kringetje van tralala - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen |
||
| − | * |
+ | * 2006 - Rekenen in het oerwoud - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen |
| + | 2010 Spijt |
||
| − | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| − | |||
| − | ==Bron== |
||
| − | *Dit artikel of een eerdere versie ervan is (deels) gekopieerd van [http://nl.wikipedia.org/wiki/Carry_Slee het artikel over Carry Slee in Wikipedia]. Voor de originele schrijvers, zie de [http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carry_Slee&action=history van dat artikel]. De tekst is vrijgegeven onder de [[GFDL]]-licentie. |
||
| ⚫ | |||
| − | [[categorie:Nederlands kinderboekenschrijver|Slee, Carry]] |
||
| ⚫ | |||
| − | [[Categorie:Nederlands schrijver|Slee, Carry]] |
||
| + | * {{Link dbnl auteur|id=slee001|label=Profiel}} |
||
| − | [[Categorie:Nederlands acteur|Slee, Carry]] |
||
| − | [[Categorie:Schrijvers|Slee, Carry]] |
||
Versie van 5 nov 2010 19:33
Carolina Sofia (Carry) Slee (Amsterdam, 1 juli 1949) is een Nederlandse kinderboekenschrijfster. Ze schrijft ook boeken voor volwassenen.
Levensloop
Jonge jaren
Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en opgegroeid. Haar moeder is verstandelijk gehandicapt en dat was voor de jonge Carry niet eenvoudig: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en vluchtte in zijn werk. Toen ze op de lagere school bij andere kinderen thuiskwam, realiseerde ze zich dat het bij haar thuis anders was dan bij anderen. Zij droeg al jong veel meer verantwoordelijkheden dan de meeste kinderen.
Carry wilde daarom ook graag aan de werkelijkheid ontsnappen. Fantaseren en schrijven hielpen haar daarbij. Toen ze nog heel klein was schreef ze al korte verhaaltjes. Ze vouwde daar boekjes van en zette die in de boekenkast. Aan haar knuffels las ze de boekjes voor. Waar ze over gingen weet Slee niet meer, maar nog wel dat voorlezen erg leuk was. Achteraf vindt ze dat het ziek zijn van haar moeder haar ook iets goeds heeft opgeleverd. Door het verdriet van haar moeder is Carry's vermogen om zich in te leven in anderen goed ontwikkeld. In een interview zegt ze daarover: "Ik denk dat in die periode de kiem is gelegd voor mijn schrijverschap".
Na haar middelbare school ging Slee naar de Academie van Expressie door Woord en Gebaar. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Daarna werd ze dramadocent in het middelbaar beroepsonderwijs. Ze kon haar schrijverskwaliteiten daar goed gebruiken. Samen met haar leerlingen bedacht ze namelijk verhaallijnen, waar ze vervolgens zelf toneelstukken van maakte. Haar leerlingen voerden die vaak met groot succes op. Maar hoe leuk ze het lesgeven ook vond, het bevredigde haar niet echt. "Er spookten altijd zoveel verhalen door mijn hoofd", zegt ze later over die tijd.
Slee krijgt twee dochters; Nadja (1979) en Masja (1981). Toen ze klein waren vertelde ze aan hen verhaaltjes waarin "Keetje Karnemelk" de hoofdrol speelde. Haar dochters vonden die verhalen zo leuk, dat Slee ze opstuurde naar de Bobo. Ze werden meteen geaccepteerd en verschenen tweewekelijks. Slee was nu niet meer te stoppen en het ene verhaal na het andere borrelde op in haar hoofd.
Doorbraak
In haar eerste boek "Rik en Roosje" (1989) vertelt ze de belevenissen van een tweeling. In de krant werden de verhaaltjes in dat boek vergeleken met Jip en Janneke. Toch was één ding duidelijk anders: de moeder van de tweeling woont samen met een vriendin. Als het boek nog van de drukpers moet komen, bestookt Slee haar uitgever Van Holkema & Warendorf al met nieuwe manuscripten. "Ze worden gek van me", zegt Slee daarover in een interview. "Ik heb nog zoveel in te halen".
En dat hebben haar lezers kunnen merken: nu we meer dan vijftien jaar verder zijn, heeft Slee meer dan vijftig boeken geschreven. Ze is 27 keer getipt door de Nederlandse kinderjury.
In een miniatuurhuisje in de tuin schrijft ze in die eerste jaren haar verhalen. In huis wordt ze te veel afgeleid. In het tuinhuisje heeft Slee een wereld gemaakt waarin ze zichzelf gelukkig voelt. Ze kan in haar verhalen eindelijk kwijt wat ze al jaren met zich mee draagt. Ze heeft nooit getwijfeld of ze voor kinderen of volwassenen moet schrijven. "Volwassenen luisteren toch niet naar je", zei ze. Toch zijn er nu vier romans van haar verschenen. "Moederkruid", "Dochter van Eva", "De toegift" en "Ooggetuigen".
Slee heeft als schrijver vrijwel direct succes. Haar boek "Verdriet met mayonaise" wordt in 1992 bekroond door de Kinderjury. Ze kiest ook al vrij snel definitief voor het schrijverschap en verhuist met haar dochters en hun hond Doenja naar Bergen, een plaatsje vlakbij Alkmaar.
Inspiratie
Haar boeken zijn gebaseerd op tieners, die problemen hebben met hun omgeving en zich zo steeds dieper in de nesten werken. Of op kleuters die niet begrijpen waarom mama zo vreemd doet, en waar ze die plotselinge dikke buik vandaan haalt! Maar ook op kinderen rond negen jaar, die zich verbazen over het feit dat de groep-achters zo stoer zijn.
Voor haar eerste boeken zijn haar eigen dochters een belangrijke inspiratiebron. De titel van het boek poep in het potje (1990) ontleent ze bijvoorbeeld aan een geheim spel dat haar dochter Nadja speelt met haar schoolvriendjes. En voor "Verdriet met mayonaise" heeft ze veel gebruikgemaakt van de verhalen waar Nadja mee thuiskwam. De sfeer in de klas in het boek was precies die in de klas van Nadja. Het nare meisje Simone baseert Slee op een buurmeisje, dat haar dochters heel vervelend vonden.
Als haar dochters ouder worden, leest ze ook vaak de brieven in Achterwerk, de achterpagina van de VPRO-gids. Daar leest ze de brief van een jongen die vertelt over zijn buurmeisje, dat zo gepest werd dat ze voor een trein sprong. Slee is hier zo van ondersteboven dat ze het boek "Spijt" (1996) schrijft. Voor dat boek krijgt ze de prijs van de Jonge Jury. Deze prijs en die van de Kinderjury zou ze nog vaker krijgen, maar journalisten zijn minder enthousiast over haar boekenSjabloon:Feit. Die vinden haar stijl vlak en de manier waarop ze haar onderwerpen behandelt ook niet altijd geweldig. Slee weet dit wel, maar ze trekt zich er niets van aan. Ook jongeren, vooral tussen de 13 en de 17, hebben vaak commentaar op haar boeken. Vooral op de serie met de korte, "pakkende" titels, zoals Pijnstillers en Afblijven. Het is namelijk een ontzettend voorspelbaar concept: jongen heeft probleem, meisje heeft probleem, ze helpen elkaar met hun problemen, krijgen iets en aan het einde wordt er gezoend. OnderzoekSjabloon:Feit heeft namelijk uitgewezen dat al deze boeken eindigen met zoenen. Dit vinden jongeren vrij voorspelbaar, en zij raden Slee aan om wat meer diepgang in haar boeken te brengen.
Onderscheiding
Op 2 oktober 2010 werd Slee benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau voor haar bijdrage aan de literatuur.<ref>Carry Slee koninklijk onderscheiden - Website nu.nl</ref>
Trivia
In 2001 was Slee samen met Jules Deelder te gast bij het gastenverblijf Villa Felderhof van Rik Felderhof.
Boeken (selectie)
Voor kinderen/jongeren
- 1989 Rik en Roosje
- Iris & Michiel
- 1989 Morgen mag ik in het diepe?
- 1990 Hieperdepiep
- 1992 Rood met witte stippen
- 1992 Hallo baby!
- 1993 Sneeuwman, pak me dan
- 1993 Met zonder jas
- 1993 Lekker weertje koekepeertje
- 1994 Zandtaartjes
- 1995 We zijn er bijna!
- 1998 Feestkriebels
- 2000 Opa en oma komen logeren
- 2008 Retteketet spetterpret
- 1990 Het drakepad
- 1991 Verdriet met mayonaise - onder andere Prijs van de Kinderjury (1992)
- 1993 Confetti conflict - onder andere Prijs van de Kinderjury (1994)
- 1993 Het bliksemeiland
- 1994 Kilometers cola en knetterende ruzie - onder andere getipt door de Kinderjury (1995)
- 1995 Geklutste geheimen met strafwerk toe - onder andere getipt door de Kinderjury (1996)
- 1996 Spijt! - onder andere Prijs van de Kinderjury (1997) & de Jonge Jury (1998)
- 1997 Pijnstillers (boek) - onder andere Prijs van de Kinderjury (1998) & de Jonge Jury (1999)
- 1997 Vervalst
- 1998 "Afblijven" (1998) - bestseller, onder andere Prijs van de Kinderjury (1999) & de Jonge Jury (2000)
- 1999 Markies kattenpies - getipt door de Nederlandse kinder jury
- 1999 Kappen! - onder andere getipt door de Kinderjury (2000) & Prijs van de Jonge Jury (2001)
- 2000 Razend - onder andere Prijs van de Kinderjury (2001) & getipt door de Jonge Jury (2002)
- 2001 Paniek - onder andere Prijs van de Jonge Jury (2003)
- 2002 Link - link is een bundeling van "het bliksemeiland" en "vervalst"
- 2003 Radeloos - onder andere Getipt door de Prijs van de Jonge Jury (2005)
- 2003 Timboektoe serie - onder andere Prijs van de Jonge Jury (2004) -
- 2006 Lover of Loser, your choice - getipt door de Kinderjury (2007)
- 2006 Afblijven (filmeditie) - getipt door de Kinderjury, tezamen met "Lover of loser" (2007) [5]
- 2008 Hot or Not, your choice
- 2008 Dat heb ik weer!
- 2009 Bangkok Boy
- 2010 Fatale liefde
Voor volwassenen
Carry Slee schreef ook vijf romans:
- 2001 Moederkruid
- 2002 Dochter van Eva
- 2005 De toegift
- 2007 Ooggetuigen
- 2009 Moeders met gedachten
Theater
In 1999 verscheen de cd Ha Ha verliefd met liedjes uit de theatervoorstelling samen met VOF de Kunst.
Films
Er worden in totaal acht boeken verfilmd waarvan de vierde in het najaar van 2009 verschenen is:
- 2006 Afblijven
- 2007 Timboektoe
- 2008 Radeloos
- 2009 Lover of loser
Cd-roms
In 2005 bracht uitgever Company of Kids 4 cd-roms op de markt met computerspelletjes, gebaseerd op de boeken van Carry Slee
- 2005 - We zijn er bijna - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen
- 2005 - Feestkriebels - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen
- 2005 - Een kringetje van tralala - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen
- 2006 - Rekenen in het oerwoud - Uitgever: Company of Kids - Met illustraties van Willy Croezen
2010 Spijt