Ziel
De ziel staat in religieuze en filosofische tradities in het algemeen voor de niet-materiële (eeuwige) geest.
In de klassieke oudheid was de ziel of "psyche" vaak in de literatuur te vinden, maar had ook meerdere betekenissen. Volgens Plato betekende de ziel "het morele en intellectuele zelf". De ziel zag hij als drieledig: het intellect, de wil en de lust. Aristoteles volgde Plato in dit onderscheid: volgens hem waren er 3 zielen: de vegetatieve ziel (planten), de affectieve ziel (dieren), en de rationele ziel (mensen).
Volgens het christendom en het jodendom bestaat de mens uit geest, ziel en lichaam en hebben alleen mensen een onsterfelijke ziel.
Volgens de Egyptische mythologie bestond de menselijke ziel uit meerdere delen, zoals 'spiritueel lichaam', 'hart', 'dubbel', 'intelligentie', 'schaduw', 'vorm' en 'naam'.
Sommigen geloven dat ook dingen en plaatsen als rotsen, rivieren bezield zijn. Dit geloof noemen wij het animisme.