Lichtbreking
Lichtbreking is het natuurkundige verschijnsel dat een zich voort verplaatsende bundel licht, lichtstraal van een lichtbron, van richting laat veranderen.
De lichtstralen bewegen zich voort in een rechte lijn, zodra het licht van de ene stof door de andere stof gaat wordt het licht gebroken, doordat het een andere snelheid krijgt. De verandering van snelheid hangt af van de dichtheid van de stof.
Bij gas heeft het licht alle ruimte om voort te bewegen en bereikt dan snelheden van 300 miljoen meter per seconde. Wanneer licht door een vloeistof gaat, wordt het licht al afgeremd, omdat de atomen dichter op elkaar zitten. Door een vaste stof beweegt licht zich nog moeilijker voort. Hieronder zie je een plaatje waarop te zien is hoe dicht de atomen op elkaar zitten bij de verschillende vormen van een stof.
Gas Vloeistof Vast
Dit verschijnsel, lichtbreking, kan alleen voorkomen bij doorzichtige stoffen, zoals glas, water, etc. dit komt omdat bij een troebele stof het licht weerkaatst of geabsorbeerd wordt. Ook de vorm van de andere stof heeft invloed op de breking van het licht. Neem bijvoorbeeld een vergrootglas. Door de bolle vorm van het glas worden de lichten zo gebroken dat de lichtstralen naar elkaar toe gaan. Hierdoor lijkt het net of hetgeen wat jij bekijkt groter is. Bij een holle lens is dit andersom. Dan bewegen de lichtstralen van elkaar af, waardoor alles kleiner lijkt. Door de ontdekking van de holle en bolle lens zijn brillen ontstaan en kunnen mensen, die dat nodig hebben, beter zien.
Lichtbreking zorgt ervoor dat dingen er anders uitzien. Bij een glas water zien we dat de lepel door midden lijkt te zijn. Dit komt door de lichtbreking. In feite zien wij bij het watergedeelte de weerkaatsing van de lichtstralen in plaats van de echte lepel.
Binnen natuurkunde kunnen we de breking van licht uitrekenen door te kijken naar de sinusverhouding: de sinusverhouding tussen de hoek van inval en de brekingshoek noemen we ook wel de brekingsindex.
Wanneer we het licht breken kunnen er ook kleuren zichtbaar worden. Een mooi voorbeeld hiervan is de regenboog. Het licht wordt zo sterk gebroken dat de kleuren uit elkaar spreiden. De kleuren worden altijd onder de zelfde hoek gebroken, waardoor de volgorde van kleuren niet veranderd.
Bronnen:
- Kersbergen, C & Haarhuis, A (2011) Natuuronderwijsinzichtelijk. Uitgeverij Coutinho: Bussum
- Berger, U (2004) licht: spannende proefjes met licht en kleur. Averbode: ?
- Herber, K (2008) basisboek natuurkunde. Pearson: Amsterdam.
- Lewin, W (2013) Gek op natuurkunde. Rap: Amsterdam.
- Lynch, D.K. & Livingston, W. (2006) Licht en kleur in de natuur: Uitgeverij veen Magazine B.V.: Diemen
 |
Dit artikel is een beginnetje. Je wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om dit artikel aan te vullen.
Meer informatie over dit onderwerp vind je hier: |
 |
Dit artikel is een beginnetje.
|